ಪುಟ್ಟ ಯಶುವಿನ ಪುಟಗಳು

ಆಸ್ಪತ್ರೆಯಿಂದ ಡಿಸ್‍ಚಾರ್ಜ್ ಆಗಿ ಮನೆಗೆ ಬಂದ ನಂತರ ಒಂದು ರೂಮು ನಾನು ನನ್ನ ಮಗಳು ಸದಾ ಜೊತೆಗಿರುತ್ತಿದ್ದೆವು
ಒಂದು ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ತಾಯಿ ಮಗು ಸಂಭಂಧ ಇನ್ನಷ್ಟು ಗಟ್ಟಿಯಾಗಲೆಂದು ಈ ರೀತಿ ಕೂಡಿ ಹಾಕುತ್ತಾರೆಂದು ಅನಿಸುತ್ತದೆ.
ಆ ದಿನಗಳಲ್ಲಿ ನನ್ನ ಹಾಗು ನನ್ನ ಮಗಳ ಭಾಂಧವ್ಯ ಬೆಳೆಯತೊಡಗಿತು
ಸದಾ ನನ್ನ ಜೊತೆಮಲಗಿ ಅವಳಿಗೆ ನನ್ನ ಮೈ ಶಾಖದ ಪರಿಚಯವಾಗತೊಡಗಿತೇನೋ . ನಾನು ಒಂದು ವೇಳೆ ಅವಳ ಮೇಲಿನಿಂದ ಕೈ ತೆಗೆದರೆ ಸಾಕು ಅಳುತ್ತಿದ್ದಳು.
ಅಬ್ಬಾ ಅದೆಷ್ಟು ಅಧಿಕಾರ ಅವಳಿಗೆ ನನ್ನ ಮೇಲೆ .ಇನ್ನೂ ಭೂಮಿಗೆ ಬಂದು ಆರು ದಿನವೂ ಕಳೆದಿಲ್ಲ ಎಂದೆನಿಸುತ್ತಿತ್ತು.
ಜೊತೆಗೆ ಹಸಿವಾದಾಗಲೆಲ್ಲ ನನ್ನೆಡೆಗೆ ತಿರುಗಬೇಕೆಂಬ ಅವಳ ಬುದ್ದಿಗೆ ನಿಜಕ್ಕೂ ಆಶ್ಚರ್ಯವಾಗುತ್ತಿತ್ತು
ಹಾಲುಗಲ, ಪುಟ್ಟ ಪುಟ್ಟ ತುಟಿಗಳು.ಮೊದಲನೆ ದಿನ ಇದ್ದ ಬಣ್ಣ ಈಗ ಬಿಳುಪಾಗಿ ಬದಲಾಗಿತ್ತು. ಅವಳು ಬೆಳೆಯುತ್ತಿದ್ದಂತೆಲ್ಲಾ ಅವಳ ರೂಪವೂ ಇನ್ನು ಮುದ್ದಾಗುತ್ತಿತ್ತು.
"ಪ್ರೀತಿ ಲೋಕದ ಸೂರ್ಯ ನೀನು, ಮೇಘರಾಜನ ಚಂದ್ರ ನೀನು
ಬಾರೆ ಕಂದ ನೀನೆ ನಮ್ಮ ಬಾಳ ಬೆಳಕು"
ಚಲನ ಚಿತ್ರದ ಹಾಡನ್ನ್ ಹಾಡೋದೆ ಕೆಲಸವಾಗಿತ್ತು ನನಗೆ(ಮಾಡಲು ತಾನೆ ಇನ್ನೇನಿತ್ತು?)

ಮಗುವಿಗೆ ಯಾವ ಹೆಸರಿಡಬೇಕೆಂಬ ಪ್ರಶ್ನೆ ಉದಿಸಿತು
ಈ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಕಂಪ್ಯೂಟರ್ ನೋಡಬಾರದು ಎಂದರೂ ಕೇಳದೆ ಗೂಗಲ್ ಮಾಡಿ ಮಾಡಿ ಅವಳಿಗೆ ಹೆಸರನ್ನು
ಆರಿಸಿದೆ.
ಹನ್ನೊಂದನೇ ದಿನ ಅವಳಿಗೆ ನಾಮಕರಣ ಮಾಡುವ ದಿನ
ಅವಳಿಗೆ ತಲೆಗೆ ಎರೆದರು
ಮಗುವಿಗೆ ಎರೆಯುವ ಕೆಲಸವೇ ಒಂದು ದೊಡ್ಡ ಕಲೆಯಾಗಿತ್ತು.
ಆ ನೀರಿನ ಹಿತವಾದ ಬಿಸಿಗೋ ಏನೋ ಹಾಲು ಕುಡಿದು ನಿದ್ರಿಸಿದ ಮಗು ರಾತ್ರಿಯವರೆಗೆ ಎಚ್ಚರವಾಗಲೇ ಇಲ್ಲ. ಆಗಾಗ ಅವಳಿಗೆ ಬಲವಂತವಾಗಿ ಹಾಲು ಕುಡಿಸುವುದಷ್ಟೆ
ಮನೆಯಲ್ಲಿನ ಹೋಮ ಹವನ , ನೆಂಟರ ಗದ್ದಲ ಯಾವುದೂ ಅವಳನ್ನು ಎಬ್ಬಿಸಲು ಶಕ್ಯವಾಗಲಿಲ್ಲ
ರಾತ್ರಿ ನಾಮಕರಣದ ವೇಳೆಯಲ್ಲಿ ಕೊಂಚ ಅತ್ತಳಷ್ಟೆ
ನಮ್ಮಗಳ ಸಂಭ್ರಮ ಸಂತೋಷದ ಜೊತೆಗೆ ಅವಳಿಗಿಟ್ಟೇವು ಹೆಸರೊಂದನ್ನು
ಯಶಿತಾ ಅದುವೇ ನನ್ನ ಮಗಳ ಹೆಸರು